29 Aralık 2017 Cuma

Biz küçükken çok büyüktük. kollarımızı bir açardık, dünyayı kucaklardık. Güzeldik biz küçükken.  kalbimiz kahkahalar atardı.
Biz diyorum küçükken bizdik böyle bayağı bir kalabalıktık. Yani biz diyebileceğim kadar çok. Biz küçükken bir büyüktük ki böyle kollarımızı açsak sığmazdı eni boyu.

Sonra mı? Büyüdük. Kollarımızı açtığımızda bir kişiyi bile sığdıramayacak hale geldik. Küçülene kadar büyüdük, çok büyüdük yani. Biz olamadık bir daha. Sen, ben olduk. Büyüklük lüks değildi, zenginlik değildi. Koşa koşa büyüdük. Büyürken ne de çok küçüldük.   - Nâzım Hikmet Ran ( ustad buyuksun )

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder